Denilir ki. “Alışkanlık denilen illet erken yaşta gelir, çok kalırmış.”
Çocukken benzerlerini yaşamışsınızdır sanıyorum. Bir çocuk olarak, kelime hazinesi kısıtlı ama içtenliği sınırsız bir çocuk olarak; anneniz, babanız ve öğretmeninizin, bu boyu sizden epeyce uzun, yaşı yaşınızdan ziyade yetişkinlerin anlattığınız bunca basit şeyleri nasıl olup da anlamadıklarına şaşırmışsınızdır. Devamını oku
İnanıyorum ki bir gün, bir şey beni çok mutlu edecek.
Bir duvar yazısından
İç sıkıntısı denen illet günümüz insanının yaşamına musallat olmuş bir karabasandır. Yaptığı işten mutsuz olmak özellikle günümüzde insanların yakalarına yapışmış bir ifrittir. Yediğinden tat almamak, içtiğinin keyfini çıkaramamak acılar dünyasından seçilmiş yedi beladan bir tanesidir. Durumundan hoşnut olmamak tanıdık, bildik bir ruh halidir ki “tanrı düşmanımızın başına vermesin” dememize rağmen, başımızdan bir türlü atamadığımız seçmece bir Çin işkencesidir.
Bu mağazalar kimin için açılmış acaba? Bu ışıltılı vitrinler, tek tek ışıltılı bir mücevher gibi parıldayan domatesler, özenle dizilmiş binlerce ürün, neonlar, hoşgeldinizler, iyi alışverişler, yardımcı olabilir miyimler? Bunların hepsi kimin için?
Dünyanın temelinde, kurgusunda bir dengesizlik var bu kesin. Fi tarihinden bu yana süre gelen inanışlarda bu durumun izlerini görebilirsiniz kolaylıkla. Eski zamanlar diyorum ama günümüzde bile bu inanışlara sahip olan insanlara rastlanabiliyor, hangileri mi; ilk aklıma gelenler dünyanın bir öküzün boynuzu üzerinde durduğuna kani olanlar mesela, aya gitmediğimize inananlar, aslında gerçekten yaşamadığımızı, bir ebedi halı saha maçının uzatma dakikalarını oynadığımızı iddia edenler. Dünyanın gayet adaletli bir yer olduğuna inananlara da rastlanıyor ara sıra, çalıştıkça zengin olacaklarına, çiftliğin Osman’a kalacağına inanmaya hazır insanlara da.
Benim oğlum Bina* okur, döner döner bir daha okur
Bilen bilir, özel eğitime gereksinimi olan bir çocukla çalışmak zor ve benzersiz bir deneyimdir kesinlikle. İç burkan ve aylar, yıllar süren bir sürecin sonunda kaydedilen ufacık bir ilerleme, bir sözcük, bir tebessüm geçen zor günleri unutturur ve eğitimcinin içini tarifi imkansız hislerle doldurur.
Koyun beni hak aşkına yanayım!
Pir Sultan Abdal
Hepimiz farklı yanma biçimleri ve tarzları öğrenmişiz bu dünyada buna kanaat getirdim artık. Devamını oku