İŞE GÜVENCESİ TAZMİNATININ GELİR VERGİSİNE TABİ OLMADIĞI YÖNÜNDE VERİLEN DANIŞTAY KARARI ÜZERİNE DÜŞÜNCELER

İşe iade kararı neticesinde ödenmesi gereken tazminatların gelir vergisine tabi olup olmadığı konusunda çeşitli tereddütler doğmuştur. Boşta geçen dört aylık süreye ilişkin ücret ve diğer sosyal hakların Gelir Vergisi kapsamında ücret sayılarak vergilendirileceği hususu açık iken, dört aydan sekiz aya kadar hükmedilebilecek iş güvencesi tazminatının Gelir Vergisi Kanunu madde 25 kapsamına girip girmeyeceği uygulamada çeşitli tartışmalara yol açmış ve biz de önceki yazılarımızda söz konusu tazminatın ilgili madde kapsamındaki muafiyete girmeyeceği kanaatine varmış idik.

Ancak Danıştay 3. Dairesinin[1] 15.6.2007 tarih ve 26553 sayılı resmi gazetede yayınlanan kararlarında iş güvencesi tazmitanın diğer bir ifadeyle mahkeme tarafından işe iade alınmama halinde hükmedilecek dört aydan sekiz aya kadar ücret tutarında tazminatın Gelir Vergisi’ne tabi olmadığı sonucuna varılmıştır. Söz konusu kararda “Yargı kararıyla işe iadesine karar verilen davacıya, başvurusuna rağmen işe başlatılmayarak işsiz bırakılması nedeniyle işverence yapılan bu ödeme; Gelir Vergisi Kanununun 25’inci maddesinin birinci fıkrasına bağlı (1) işaretli bentte vergiden müstesna tutulan işsizlik sebebiyle verilen tazminat niteliğinde olduğu halde, 25’inci maddede sadece çalışanlara ödenen kıdem tazminatının 24 aylığı aşmayan kısmının vergiden müstesna tutulduğuna dayanılarak verilen hükmün bozulması gerekmiştir.” İfadelerine yer verilerek söz konusu tazminatın Gelir Vergisi Kanunu maddde 25 kapsamındaki muafiyetler kapsamında olduğu sonucuna varılmıştır.

Netice itibariyle; Danıştay 3. Dairesinin anılan kararı bu konudaki tereddütleri bertaraf etmiş ve konuyu açıklığa kavuşturmuştur. Dört aylık boşta geçen sürelere ilişkin ücret ve sosyal haklar hususnda işveren tarafından gerekli Gelir ve Damga Vergisi kesintisi yapılacak ancak iş güvencesi tazminatı konusunda ise sadece damga vergisi kesintisi yapılmakla yetinilecektir.

[1] Danıştay 3. Dairesi 2006/3799 E. 2007/414. K, 2006/3800 E, 2007/415 K, 2006/3801 E, 2007/416sayılı ve 15.2.2007 sayılı kararları.